Άρνικα
Προστασία και θεραπεία για μύες και τραυματισμούς
Η άρνικα με το φωτεινό κίτρινο της χρώμα ευδοκιμεί σε φυσικά ορεινά λιβάδια και τυρφώδη εδάφη που είναι φτωχά σε ασβέστιο.
Η άρνικα με το φωτεινό κίτρινο της χρώμα ευδοκιμεί σε φυσικά ορεινά λιβάδια και τυρφώδη εδάφη που είναι φτωχά σε ασβέστιο. Η παλαιότερη καταγεγραμμένη αναφορά στο φυτό αυτό βρίσκεται σε γραπτά της Hildegard von Bingen, θεραπεύτριας και φιλοσόφου του 12ου αιώνα. Τα απαλά άνθη της άρνικας μοιάζουν ταλαιπωρημένα κι εύθραυστα - σαν να είναι έτοιμα να ξεριζωθούν από το πρώτο αεράκι που θα φυσήξει. Στην πραγματικότητα όμως, η άρνικα είναι ένα εξαιρετικά ανθεκτικό φυτό, το οποίο φτάνει έως και τα 40 εκατοστά και επιβιώνει με ευκολία από τους δυνατούς ανέμους των βουνών. Η εξαιρετική του δύναμη προς αυτές τις αντίξοες συνθήκες, είναι ξεκάθαρη ένδειξη των ισχυρών δομικών δυνάμεων της άρνικας.
Τα άνθη της άρνικας περιέχουν περίπου 150 ενεργά φαρμακευτικά συστατικά. Μεταξύ αυτών είναι πολύτιμες και δραστικές ουσίες όπως φλαβονοειδή, καροτενοειδή, σεσκιτερπενικές λακτόνες και πολύτιμα αιθέρια έλαια. Η εξαιρετική περιεκτικότητα σε διοξείδιο του πυριτίου προσφέρει στην άρνικα δομικές και μορφοποιητικές δυνάμεις και βοηθά στην αναδόμηση των ιστών, έπειτα από κλειστές κακώσεις, όπως μώλωπες, πρηξίματα ή θλάσεις. Τον 18ο αιώνα, η άρνικα χρησιμοποιούταν συχνά στη θεραπεία παθήσεων όπως η αρθρίτιδα, οι ρευματισμοί, οι κιρσοί και η φλεβίτιδα. Στη σύγχρονη εποχή, το εκχύλισμα της άρνικας έχει δείξει πως έχει αντισηπτική δράση κι ενισχύει την κυκλοφορία του αίματος, ανακουφίζει από το πόνο κι επιταχύνει την επούλωση. Αυτές και άλλες χρήσεις της άρνικας περνούν από τακτικούς κλινικούς ελέγχους και καταγράφονται. Λόγω των χαρακτηριστικών αυτών, η άρνικα αποκαλείται επίσης ‘η προστάτιδα και θεραπεύτρια των μυών και τραυματισμών’.
