Αμαμελίδα: Βοτανικά Χαρακτηριστικά ενός Φυτού
Αυτό που κάνει το φυτό ξεχωριστό αποκαλύπτεται στα τέλη του φθινοπώρου. Αφού τα φύλλα κιτρινίσουν, μετά κοκκινίσουν και τελικά πέσουν, μένουν μόνο τα άγονα, ξερά κλαδιά. Στη συνέχεια, όμως, από τα κλαδιά ξεφυτρώνουν άνθη σε έντονο κίτρινο χρώμα με λεπτά πέταλα σαν κορδέλα. Ανθίζουν καθόλη τη διάρκεια του χειμώνα έως τον Φεβρουάριο
Φυτό
Η Αμαμελίδα (Hamamelis virginiana)εμφανίζεται στην άγρια φύση ως υποβλάστηση σε υγρά, φυλλοβόλα δάση ή κατά μήκος της όχθης των ποταμών στην ανατολική Βόρεια Αμερική. Εκεί χρησιμοποιούνταν παραδοσιακά από αυτόχθονες πληθυσμούς για ιατρικούς σκοπούς. Κατά τον 18ο αιώνα, η αμαμελίδα έφτασε στην Ευρώπη ως καλλωπιστικό φυτό και σύντομα χρησιμοποιήθηκε και πάλι ως φαρμακευτικό φυτό.
Άνθη
Τα κίτρινα άνθη της αμαμελίδας δίνουν χρώμα στο φθινοπωρινό και χειμερινό τοπίο, παραμένοντας άθικτα κάτω από το χιόνι. Το έντονο άρωμά τους φτάνει πολύ πέρα από το φυτό, και είναι ιδιαίτερα αισθητό στον καθαρό, ψυχρό αέρα του χειμώνα. Τα άνθη, με το αραχνώδες, κυρτό τους σχήμα, μοιάζουν κάπως σαν τεντωμένα νύχια, κάτι που τα κάνει να φαίνονται λίγο τρομακτικά. Ίσως γι'αυτό το φυτό στα αγγλικά ονομάζεται «witch hazel» (κυριολεκτικά, φουντουκιά της μάγισσας).
Φύλλα και Φλοιός
Η αμαμελίδα περιέχει αιθέρια έλαια, φλαβονοειδή και μεγάλη ποσότητα τανίνης στα φύλλα και το φλοιό της. Τα φύλλα και τα κλαδιά της αμαμελίδας αποστάζονται με ατμό για χρήση σε καλλυντικά. Το απόσταγμα αμαμελίδας έχει ηρεμιστικές και στυπτικές ιδιότητες και βοηθά στη συντήρηση της υγρασίας.
